25 Nisan 2014 Cuma


Η 24η Απριλίου, που φέρει μια ιδιαίτερη σημασία για τους Αρμένιους πολίτες μας και για όλους τους Αρμένιους σε όλο τον κόσμο, παρέχει μια πολύτιμη ευκαιρία να μοιραστούν οι απόψεις ελεύθερα σχετικά με ένα ιστορικό θέμα.

Είναι αναμφισβήτητο ότι τα τελευταία χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ήταν μια δύσκολη περίοδος, γεμάτη ταλαιπωρία για Τούρκους, Κούρδους, Άραβες, Αρμένιους και για εκατομμύρια άλλους Οθωμανούς πολίτες, ανεξάρτητα από τη θρησκεία ή την εθνική τους καταγωγή.

Κάθε ευσυνείδητη, δίκαιη και ανθρωπιστική προσέγγιση σε αυτά τα θέματα, απαιτεί την κατανόηση όλων των δεινών που υφίστανται κατά την περίοδο αυτή, χωρίς να κάνει διακρίσεις ως προς τη θρησκεία ή την εθνότητα.

Βεβαίως, ούτε η δημιουργία ιεραρχίας του πόνου, ούτε η σύγκριση και αντιπαράθεση των ταλαιπωριών εκφράζουν κάποιο νόημα για όσους έχουν βιώσει οι ίδιοι τα δεινά.

Όπως λέει και μια Τουρκική παροιμία, «η φωτιά καίει τον τόπο που πέφτει».

Είναι καθήκον της ανθρωπότητας να κατανοηθούν και να μοιραστούν τα δεινά των Αρμενίων που γνώρισαν κατά την περίοδο αυτή, όπως ακριβώς και κάθε άλλος πολίτης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Στην Τουρκία, εκφράζοντας διαφορετικές απόψεις και σκέψεις ελεύθερα σχετικά με τα γεγονότα του 1915, είναι η απαίτηση μιας πλουραλιστικής προοπτικής καθώς και της δημοκρατικής κουλτούρας και του εκσυγχρονισμού.

Κάποιοι μπορεί να αντιληφθούν αυτό το κλίμα της ελευθερίας στην Τουρκία ως μια ευκαιρία για να εκφράσουν κατηγορητικούς, προσβλητικούς και ακόμη και προκλητικούς ισχυρισμούς.

Ακόμα κι έτσι, αν αυτό θα μας επιτρέψει να κατανοήσουμε καλύτερα τα ιστορικά θέματα με τις νομικές πτυχές τους και να μετατρέψουμε τη δυσαρέσκεια και πάλι σε φιλία, είναι φυσικό να προσεγγίσουμε  διαφορετικές συζητήσεις με συμπάθεια και ανοχή και να αναμένουμε μια παρόμοια στάση από όλες τις πλευρές.

Η Δημοκρατία της Τουρκίας, θα συνεχίσει να προσεγγίσει κάθε ιδέα με αξιοπρέπεια, σύμφωνα με τις οικουμενικές αξίες του δικαίου.

Ωστόσο, η χρησιμοποίηση των γεγονότων του 1915 ως ΠΡΟΣΧΗΜΑ για ΕΝΑΝΤΙΟΤΗΤΑ ΚΑΤΑ της Τουρκίας και η μετατροπή αυτού του θέματος σε ένα θέμα πολιτικής σύγκρουσης είναι απαράδεκτη.

Τα γεγονότα που έλαβαν μέρος κατά την διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου είναι κοινός πόνος όλων μας. Η αξιολόγηση αυτής την οδυνηρής περιόδου της ιστορίας μέσα από μια προοπτική δίκαιης μνήμης, είναι μια ανθρώπινη και επιστημονική ευθύνη.


Εκατομμύρια άνθρωποι όλων των θρησκειών και εθνοτήτων έχασαν την ζωή τους στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Έχοντας ζήσει την εμπειρία τέτοιων γεγονότων κατά την διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι οποίες είχαν απάνθρωπες συνέπειες – όπως η μετεγκατάσταση – δεν πρέπει να εμποδίζουν τους Τούρκους και τους Αρμένιους από την εγκαθίδρυση της συμπόνιας καθώς και της αμοιβαίας ανθρώπινης συμπεριφοράς μεταξύ τους.

Στο σημερινό κόσμο, η άντληση εχθρότητας από την ιστορία και η δημιουργία νέων ανταγωνισμών δεν είναι αποδεκτές, ούτε είναι χρήσιμες για την οικοδόμηση ενός κοινού μας μέλλοντος.

Το πνεύμα της εποχής, παρά τις διαφωνίες, καταγγέλλοντας το μίσος και επαινώντας το σεβασμό και την ανοχή απαιτεί διάλογο, απαιτεί προσπάθεια κατανόησης του άλλου ακούγοντας τον, απαιτεί αξιοποίηση των μέσων για συμβιβασμό.

Με αυτή την αντίληψη εμείς ως Τουρκική Δημοκρατία, κάναμε έκκληση για την δημιουργία μιας κοινής ιστορικής επιτροπής, προκειμένου να μελετήσει τα γεγονότα του 1915 με έναν επιστημονικό τρόπο. Αυτή η έκκληση εξακολουθεί να ισχύει. Η επιστημονική έρευνα που θα διεξαχθεί από Τούρκους, Αρμένιους και διεθνείς ιστορικούς θα διαδραματίσει ένα σημαντικό ρόλο στη διαλεύκανση των γεγονότων του 1915 και στην κατανόηση της ιστορίας με ακρίβεια.

Σε αυτό το πλαίσιο, έχουμε ανοίξει τα αρχεία μας για την χρήση όλων των ερευνητών. Σήμερα, εκατοντάδες χιλιάδες έγγραφα στα αρχεία μας βρίσκονται στην υπηρεσία όλων των ιστορικών.

Ατενίζοντας το μέλλον με εμπιστοσύνη, η Τουρκία ανέκαθεν υποστήριζε τις επιστημονικές και ολοκληρωμένες μελέτες για την ακριβή κατανόηση της ιστορίας. Οι άνθρωποι της Ανατολίας, οι οποίοι επί αιώνες ζούσαν μαζί, ανεξαρτήτως την προέλευσή τους από διαφορετικές εθνικές και θρησκευτικές ρίζες, έχουν δημιουργήσει κοινές αξίες σε όλους τους τομείς από την τέχνη έως την διπλωματία, από την κρατική διοίκηση έως το εμπόριο. Σήμερα εξακολουθούν να έχουν την ίδια ευκαιρία και ικανότητα να δημιουργήσουν ένα νέο μέλλον.

Είναι η ελπίδα και η πεποίθηση μας, ότι οι λαοί αυτής της αρχαίας και μοναδικής γεωγραφίας, οι οποίοι μοιράζονται παρόμοια ήθη και έθιμα, θα είναι σε θέση να μιλούν μεταξύ τους με ωριμότητα για το παρελθόν και να μνημονεύσουν μαζί, με αξιοπρεπή τρόπο τις απώλειές τους. Και με αυτή την ελπίδα και την πεποίθηση, ευχόμαστε οι Αρμένιοι που έχασαν την ζωή τους υπό τις συνθήκες που επικρατούσαν στις αρχές του 20ου αιώνα, να αναπαύονται εν ειρήνη, και διαβιβάζω τα συλλυπητήριά μας στα εγγόνια τους.

Ανεξάρτητα από την εθνική ή θρησκευτική καταγωγή τους, αποτίουμε φόρο τιμής, με συμπόνια και σεβασμό, σε όλους τους Οθωμανούς πολίτες που έχασαν τη ζωή τους κατά την ίδια περίοδο και κάτω από παρόμοιες συνθήκες.